Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κατάδυση στα σπλάχνα της Κασσάνδρας..!

Δυο χρόνια πριν, περίπου την ίδια εποχη, καταδύθηκα για 1η φορά σε ναυάγιο. Καθώς διάβαζα σήμερα το κείμενο που είχα γράψει μετά από εκείνη τη βουτιά, βίωσα εκείνες τις στιγμές σαν να βρέθηκα σε κατάσταση διαλογισμού - αλλά αυτή τη φορά μπροστά από τον υπολογιστή μου και όχι στη θέση του λοτού!


Ο μήνας Απρίλιος, το νερό ήταν πολύ κρύο, τόσο που μόλις διαπέρασε το νεοπρέν με έκανε να νιώσω αδύναμη… Θα φανώ αντάξια των προσδοκιών της παρέας ή θα τρεμουλιάζω μέσα στα επόμενα 10 λεπτά σκέφτηκα ανήσυχη.. Συνειδητοποιώντας πως επέπλεα μεσοπέλαγα στο κάτω μέρος του Νότιου ευβοϊκού προσπάθησα να αφοσιωθώ στη διαύγεια των γαλάζιων νερών και στο γεγονός ότι από στιγμή σε στιγμή θα βίωνα μια καταδυτική εμπειρία για 1η φορά στη ζωή μου. Το «1ο μου ναυάγιο» κοιμόταν γαλήνια εκεί στον πυθμένα κάτω και πέρα από μένα. Περίμενε άραγε να το ξυπνήσω;

Άρχισα να καταδύομαι με το ζευγάρι μου χαζεύοντας κατά μήκος της βραχονησίδας η οποία ήταν πολύχρωμη και ζωντανή… Tη στόλιζαν διάφοροι σπόγγοι, ανεμώνες και γυμνοβράγχια, ενώ πολλά ψάρια τριγυρνούσαν ανάμεσα τους. Κοίταξα ευθεία μπροστά μου και την είδα να στέκεται περήφανη… η προφήτισσα
Κασσάνδρα. Φτάνοντας τα 23 μέτρα ήμουν δίπλα της, σχεδόν την ακουμπούσα…

Από τη ζωή που είχε δημιουργηθεί πάνω της ένιωσα πως ήταν φτιαγμένη από κάποιου είδους μαλακό χνουδωτό ύφασμα. Ήταν σαν ένα πολύτιμο φουστάνι να τύλιγε το νεκρό της κορμί… Χωρίς να το καταλάβω είχα βρεθεί στα σπλάχνα της. Το πλοίο κατακρεουργημένο και μισό-κομμένο, ήταν όντως σαν να με είχε αγκαλιάσει μέσα του-η αίσθηση που είχα ήταν σαν να ήμουν στα βυθισμένα σπλάχνα ενός ανθρώπινου σκελετού. Άρχισα να παρατηρώ την τσαλαπατημένη «ραχοκοκαλιά» της και να αναρωτιέμαι: πως άραγε κάτι τόσο νεκρό είναι και τόσο ζωντανό συνάμα…


 
 Η Κασσάνδρα είχε γεννήσει δική της υποθαλάσσια ζωή, στάθηκα για λίγο σε αιώρηση και χάζεψα το κουφάρι της. Ένα κουφάρι που κατοικούταν από ευέλικτες μορφές ψαριών ενώ ταυτόχρονα οι εξίσου ευέλικτες φιγούρες των δυτών το εξερευνούσαν. Συνεχίζοντας την περιήγηση μου προς την πρύμνη, ένοιωσα μαγεμένη και χαμένη σε πρωτόγονους μύθους… Προσπάθησα να καταλάβω αν η αίσθηση που μου έδινε ήταν μιας προφήτισσας που ποτέ κανείς δεν πίστεψε και τώρα σωριαζόταν μπροστά μου βιασμένη και ηττημένη ή μιας περήφανης πριγκίπισσας αντάξιας Απολλώνιου ερωτά που κοιμόταν πια γαλήνια…

Άφησα τις ονειροπολήσεις κατά μέρος και συνέχισα τη βόλτα μου στη γέφυρα. Κάπου βρήκα μια τρυπά που μπορούσα από μέσα της να διακρίνω το μηχανοστάσιο στο κάτω μέρος. Είχα δει προηγουμένως το ζευγάρι μου να τρυπώνει κάτω από τη γέφυρα προς τη μηχανή, μα εγώ ακολούθησα μαγεμένη το δρόμο προς τα πάνω, ήθελα να έχω την πανοραμική της θέα. Από αυτό το μικρό άνοιγμα λοιπόν, μπόρεσα να διακρίνω λεπτομέρειες. Ξαφνικά είχα φύγει από την αρχέγονη Τροία και περνώντας από τη βιομηχανική επανάσταση, από τη γέννηση της techno κάπου στο το Detroit, από την ιχθυόσκαλα με τα φωτογραφικά βιομηχανικά τοπία είχα βρεθεί τελικά στο βυθό να παρατηρώ με δέος τη μηχανή ενός όμορφου ναυαγίου… 
                                                   


Είχε έρθει η ώρα της επιστροφής, το ζευγάρι μου κι εγώ αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το σκάφος. Ένοιωσα πως έπρεπε να έχω προλάβει να κάνω άλλη μια βόλτα ολόγυρα του και μέσα του, να το χαιρετήσω. Όταν έφτασα στην επιφάνεια κατάλαβα πως είχα ξεχάσει ότι κρύωνα, δεν με ένοιαζε καθόλου όσο ήμουν εκεί κάτω. Αυτό ήταν το ναυάγιο-βάπτισμα μου, το μοιράζομαι μαζί σας όπως ακριβώς το βίωσα, σαν κάτι καινούριο και παλιό ταυτόχρονα. Ήταν σκέψεις, ταξίδι, συναίσθημα, ονειροπόληση, γεγονός.. σίγουρα πολλά παραπάνω αλλά και τίποτα περισσότερο από μια απλή κατάδυση αναψυχής..!

Photos by Areti Kominou
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Uttanasana- Η στάση της Όρθιας Τσιμπίδας

Ut: έντονη Tan: επέκταση, επιμήκυνση Asana : στάση Η στάση της Όρθιας Τσιμπίδας είναι μια εύκολη και φαινομενικά απλή θέση όρθιας εμπρόσθιας κάμψης. Σας διαβεβαιώνω πως δεν χρειάζεται να γινόμαστε κόμπος για να απολαύουμε τα οφέλη της Yoga αλλά μπορούμε μέσα από απλές θέσεις σαν αυτή να βοηθήσουμε το σώμα μας να ανακουφιστεί.  Τα οφέλη αυτής της θέσης είναι, τόσο η τέλεια επιμήκυνση και αναζωογόνηση των νεύρων της σπονδυλικής στήλης όσο και  η επιμήκυνση και διάταση των οπίσθιων μυών των ποδιών. Η συχνή παραμονή στη θέση διώχνει το πάχος από την κοιλιά όμως δρα και εσωτερικά, στα έντερα και στα άλλα ζωτικά όργανα. Μαλάσει το συκώτι, τη σπλήνα, βελτιώνει την πεπτική λειτουργία και θεραπεύει τη δυσκοιλιότητα. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος ενώ στις γυναίκες χαρίζει ανακούφιση στην πλάτη και την κοιλιά κατά τη διάρκεια της περιόδου. Τέλος αιματώνει και θρέφει τα εγκεφαλικά κύτταρα, ξεκουράζει την καρδιά και γαληνεύει το νου καθώς ανακουφίζει από τη νοητική &

Baddha Konasana ή αλλιώς Στάση της πεταλούδας

Η πεταλούδα είναι πράγματι ένα απο τα πιο παράξενα και συγκλονιστικά όντα. Από αυγό, προνύμφη και έπειτα φτερά και χρώματα... Στην αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν τις πεταλούδες ψυχές των νεκρών. Ήταν σύμβολα μεταμόρφωσης, σχετίζονταν με τον Θεό Ερμή ως Ψυχοπομπό αλλά και με τον Έρωτα. Οι αρχαίοι πολιτισμοί των Αζτέκων και των Μάγια, συμβόλιζαν τον Θεό της κοσμικής φωτιάς με μια πεταλούδα. Οι Βορειοαμερικανοί Ινδιάνοι πίστευαν ότι τα όνειρα έρχονται στον ύπνο με μια πεταλούδα… Για τους Ινδιάνους του Μεξικού και της Βόρειας Αμερικής,  είναι σύμβολο της Δημιουργίας και της Γνώσης. Στην Κίνα συμβολίζει την γαλήνη και την ευτυχία, στην Ιαπωνία την λεπτεπίλεπτη φύση της γυναίκας.  Στην Ινδική μυθολογία η πεταλούδα συμβολίζει την αθανασία της ψυχής, τη μεταστοιχείωση των ενεργειών και τη μεταμόρφωση.  Κλείνοντας την παρένθεση ερχόμαστε στο θέμα μας: στη γιογκική παράδοση !  Η στάση της πεταλούδας της γιόγκα, μπορεί να προσαρμοστεί στο  σώμα  με διάφορους τρόπους ώστε να το βοηθήσει. Η θέση

Άνθρώποις γίνεσθαι ὁκόσα θέλουσιν οὐκ ἄμεινον - Ηράκλειτος

«Η ινδουιστική μυθολογία λέει ότι στον ουρανό όπου ζουν οι θεοί, κάθε ευχή πραγματοποιείται αμέσως, χωρίς να μεσολαβεί χρονικό διάστημα. Στον ινδουιστικό παράδεισο υπάρχουν δέντρα που ικανοποιούν τις επιθυμίες, τα «καλπτάρους». Απλώς κάθεσαι από κάτω τους και εύχεσαι οτιδήποτε και στη στιγμή ικανοποιείται η επιθυμία σου. Όσοι κατοικούν σ’ αυτόν τον παράδεισο θα πρέπει να ζουν σαν ναρκωμένοι, σαν σε όνειρο… Οι ινδοί λένε πως από τον παράδεισο δεν υπάρχει δρόμος για την αλήθεια. Είναι πολύ όμορφο αυτό. Λένε πως αν ένας θεός θέλει να ελευθερωθεί τελείως, πρέπει να κατέβει στη γη. Γιατί; Επειδή στον παράδεισο δεν υπάρχει δυστυχία, δεν υπάρχει κακοτυχία να σε αφυπνίσει. Υπάρχει ένας μακρύς γαλήνιος ύπνος όπου τα όνειρα πραγματοποιούνται ασταμάτητα. Όταν ικανοποιείται κάθε σου όνειρο γιατί να ανοίξεις τα μάτια; Ακόμα και οι θεοί πρέπει να κατέβουν στη γη για να ελευθερωθούν. Πρόκειται για μια σύλληψη σπάνια που δεν την έχουν οι χριστιανοί. Ο παράδεισος των χριστιανών είναι η